Een paar maanden geleden zijn we verhuisd naar een mooi dorp in het buitengebied. Naast het idyllische van groen, ruimte en vrijheid betekent het ook aanpassen. Mijn man die iedere twee à drie weken de tondeuse over z’n hoofd moet laten halen kreeg er ineens ruim een half uur reistijd bij. Dat werkte niet. En ik met een tondeuse is ook geen succes. Artistiek, dat zeker. Mooi, dat weer niet.

Na een aantal Google pogingen heb ik nog steeds geen thuiskapster gevonden, alleen iemand die na een belletje in een andere regio blijkt te werken. Hmm, misschien kan de lokale Facebookgroep helpen, denk ik. Ik plaats een kort bericht waarin ik aangeef dat ik voor mijn man een thuiskapster zoek die in de avonduurtjes eens per 2/3 weken kan komen. Een batterij aan mensen wordt getagd en ik krijg persoonlijke berichten. Zo ook van iemand die ik een paar keer heb ontmoet op een netwerkavond. Dit bericht heeft een wat andere toon dan de andere reacties: Wat ik nu doe, zo vragen om een thuiskapster vindt ze wel erg vreemd. Vooral omdat ik actief ben met het lokale netwerk. Dit wilde ze even kwijt.

Ik krab achter m’n oren. Huh? Waar komt dit nu ineens vandaan? Lichtelijk verbaasd lees ik het nog een keer. Omdat ik inmiddels ook weet dat ieder zijn eigen versie van de wereld ervaart en allerlei filters en persoonlijke omstandigheden van invloed zijn op je perspectief, laat ik het snel los en antwoord ik vanuit respect en waardering. Alle feedback in het leven is welkom, dus ook die van haar. Ik bedank haar oprecht, vertel dat we een voor ons goede keuze hebben gemaakt en wens haar een hele fijne avond.

Maar, daarmee is het toch niet klaar. Oeps. Mijn antwoord in de chat krijgt een duim naar beneden. En daarbij de bal terug dat het allemaal beunhazen zijn die worden aangedragen. En dat dát de issue is. Ze geeft erbij aan dat ze zelf ook een mobiel kapster is, maar dan wit. En dat ieder zeker eigen keuzes moet maken maar dat ik, als zakenvrouw, er wel over na moet denken wat ik vraag. Ai, dit loopt niet zoals verwacht.

Ineens besef ik het. Ik zie waar de schoen wringt. Deze dame zit zelf in het vak en ziet alleen maar de ‘beunhazende’ concurrentie als paddenstoelen uit de grond ‘getagd’ worden. En ze doet daarbij de aanname dat zij, als eerlijke ondernemer toch (of misschien juist daarom) geen kans maakt. Ze dacht vanuit het perspectief schaarste en werd daardoor getriggerd. Niet wetende wat mijn voorgeschiedenis in het zoeken was, of mijn intentie. Of voor welke kapper we gekozen hebben.

Als je op een andere manier kijkt, verandert het vanzelf.

 

En dat begrijp ik volledig. Echt. Want, als je denkt vanuit schaarste denk je automatisch de verkeerde kant op. Je ziet de problemen, de beren, het wordt gecompliceerd, je verkrampt. De dingen overkomen je en met de daarbij behorende negatieve emoties is het feest compleet. Of nou ja, feest…

Als ze vanuit vertrouwen en een positive mindset gereageerd had, hadden wij zeker zaken met haar gedaan. Ze zit in m’n netwerk, ze is een lokale ondernemer en ze spreekt me enthousiast aan. Hoe kan ik daar nee tegen zeggen?

Denken in overvloed is de andere kant van schaarste. Het geeft positieve energie, je ziet overal kansen, je vertrouwen in jezelf en anderen is hoog, je bent optimistisch en neemt initiatief. De wereld is simpel en licht. Je neemt leiding en verantwoordelijkheid. Overal zie je uitnodigingen om op in te gaan. Je bent positief, wendbaar en nieuwsgierig. En als je de klus niet krijgt, is het ook geen punt. Enough fish in the sea! Jij richt je pijlen wel weer op wat nieuws. Sommigen noemen het naïef, jij noemt het positief. Deze mindset wordt ook wel een ‘beautiful state’ genoemd. Het is een staat van liefde, vertrouwen en verbinding.

Ik ben deze dame in kwestie dankbaar voor haar reactie, want het deed me beseffen hoe snel we in deze modus schieten. Ook ik doe dit wel eens. En dat er tussen wat ons overkomt en onze reactie een cruciaal moment zit. De keuze om te besluiten hoe we dat doen. En het inspireerde me om hierover te schrijven en deze inzichten met jou te delen.

Zeg eens eerlijk: in welke categorie val jij? Denk jij, al dan niet onbewust, vaker in schaarste of in overvloed?

Love and happy vibes,
Marjolijn